เมนู"เป็ด" เนี่ยมีหลากหลายมากเลยครับ
แต่ที่กินบ่อยจนโคตรเบื่อนี่ก็เป็น ..... เป็ดพะโล้ ซึ่งนครปฐมนี่มีโคตรเยอะ ไล่ตั้งแต่ดอนหวายใกล้บ้านผม ไปยัน อ.นครชัยศรี
ไปยัน อ.เมือง จะออกไปทางบ้านโป่ง ร้านเรียงเป็นพรึ่ดดด
แต่เป็ดที่กินได้เรื่อยๆ ก็จะเป็น"เป็ดย่าง"นี่แหละ เพราะมันไม่แฉะแบบเป็ดพะโล้ มีกลิ่นหอมทุกครั้งที่อุ่นมันมากิน
(คนเดียว กินไม่หมดครั้งเดียวหรอก ทั้งตัวน่ะ)
แต่เอาที่เป็นหนังกรอบแดงๆ เนี่ย ก็มีไม่กี่รูปแบบแล้ว อย่างเช่นเป็ดย่างเจ้าดังต่างๆที่คุณบอก ซึ่งผมเองก็ได้ลองกินมาแทบจะทุกแห่งแล้ว
อาฟู, แสงทอง, ประจักษ์, ฮะเซ้ง, วุฒิกร, เอ็มเค (นี่บ่อยมากกก), โต, พูนสิน (อันนี้จะได้ไปกินต่อเมื่อไปงานศพวัดดังตรงนั้น)
ล่าสุดก็ฟงหวิน ถ.ประดิพัทธ์ เพราะไปกินเลี้ยงเฮฮากะบรรดา"สาย L"เก่า ที่ร้านกาแฟรุ่นน้อง ก็เลยขี่รถมาซื้อเป็ดร้านเนี้ยะไปให้พรรคพวกกิน
ทุกคนก็ชมว่า .... เอออร่อยว่ะ
แต่ผมเองดันหลุดปากไปว่า อร่อยกว่านี้มีอีก นั่นคือ ...... "เป็ดอบเกลือ"
เป็ดอบเกลือนั้น จะให้มาพร้อมน้ำราด ซึ่ง .... ไม่ควรราดเด้อ ชิมเพียวๆซะก่อน แล้วจะรู้ว่า เออ ว่ะ อร่อยเว้ย
น้ำจิ้มก็มีให้มา อะอ๊ะ อย่าเพิ่งจิ้ม ลองชิมเพียวๆก่อนเช่นกัน
สัปดาห์ถัดมา ผมไป"วิ่งหาซื้อ"มาให้พรรพวกชิมกัน ทุกคนบอกเลย ........ โอ้ว เยสสส that's it
ความสนุกสนานอยู่ที่อีตอน"วิ่ง"หาซื้อนี่แหละครับ เพราะว่าไอ้เจ้าเป็ดอบเกลือเนี่ย เป็นแฟรนไชส์จ้า
หน้าตาก็จะเป็นรถกระบะแล้วมีซุ้มเป็ดอบเกลือพร้อมอุปกรณ์อยู่ด้านหลังรถ มีกระจัดกระจายไปรอบๆ กทม.และปริมณฑล
ต้องโทรไปถามเบอร์กลางว่า เอ่อ วันนี้ แถวๆที่ผมอยู่เนี่ย รถขายเป็ดมาตรงไหนมั่ง จะได้ไปรอดักซื้อ
ทุกวันนี้ นานๆทีถึงหันไปมองเป็ดย่างร้านดังๆนะ เอะอะก็วิ่งหาแต่ ..... "เป็ดจรจัด" เนี่ยแหละ
ฮ่า ๆ ๆ ๆ
